STOP pożarom traw!

Szybko nadchodząca wiosna, sprowadza porę corocznego, nieodpowiedzialnego i przeczącego logice procederu wypalania traw i zarośli. W błędnym przeświadczeniu o rzekomym użyźnianiu gleby popiołami, lekkomyślne i nieodpowiedzialne osoby dokonują NIEBEZPIECZNEGO!!! wypalania traw, zarośli i innych pozostałości roślinnych na wierzchniej warstwie gleby, na poboczach dróg, wzdłuż torów kolejowych, rowów melioracyjnych, itp. miejscach.

W okresie od 1 stycznia do 22 marca 2016 r. w powiecie inowrocławskim odnotowaliśmy 10 pożarów traw i trzciny. Na szczęście to trzykrotnie mniej niż wczesną wiosną 2015 r. (33 takie pożary). Jednak prawdziwe zagrożenie w tym obszarze, niestety, dopiero przed nami. Bez wątpienia te pożary nie wybuchły samoistnie. Nawet najbardziej słoneczna wiosenna pogoda nie wywołuje w Polsce samoistnych pożarów traw. ZAWSZE sprawcą jest człowiek! Dla porównania, w 2015 r. w powiecie inowrocławskim strażacy gasili 199 pożarów traw. Stanowi to 31% wszystkich gaszonych pożarów i 11% ogółu strażackich interwencji. Na szczęście w pożarach traw w naszym powiecie nikt nie odniósł obrażeń.

W 2016 r. w skali całego kraju strażacy gasili już ponad 5300 takich pożarów. Wielokrotnie pożary te są wzniecane w pobliżu zabudowań, szlaków drogowych i kolejowych, stwarzając OGROMNE ZAGROŻENIE DLA LUDZI. Wielu

„dzielnych śmiałków” chce zapanować nad ogniem trawiącym suche jak wiór płonące źdźbła traw, czy zarośla. Czasem są to „fani” naszych – strażackich działań, pojazdów, itp. Wystarczy jeden silniejszy podmuch wiatru, kolejna lekkomyślna chwila nieuwagi, a ogień zaczyna szaleć nie do opanowania. Dym zatruwa oddech. Zasnuwa pole widzenia kierowców, maszynistów. ZABIJA WSZYSTKO NA SWOJEJ DRODZE. Żadne zwierzę nie ma z nim szans.

Apelujemy do wszystkich, którzy są świadkami tego lekkomyślnego, szkodliwego i niezwykle niebezpiecznego procederu o jego przerwanie! Ogień nie jest w tych działaniach sprzymierzeńcem człowieka! Nie przechodź obojętnie obok czyjejś głupoty! Apelujemy o natychmiastowe wzywanie służb ratunkowych: Policji, Państwowej Straży Pożarnej.

Wypalanie traw wyjaławia glebę. Z tego powodu traci ona zdolność naturalnego rozkładu organicznych resztek roślinnych. Gleba przestaje pochłaniać azot z powietrza. Ogień i bardzo wysoka temperatura przerywają proces tworzenia w glebie próchnicy. ŻAR PROMIENIUJE NAWET METR WGŁĄB ZIEMI. Dymy pożarowe zawierają ogromne ilości substancji trujących dla ludzi i zwierząt! Giną zwierzęta domowe, które przypadkowo znajdą się na płonącym terenie. Ogień bezpowrotnie niszczy miejsca bytowania np. mrówek. Giną trzmiele, które zimują w zeszłorocznych trawach. Zniszczeniu ulegają miejsca bytowania zwierzyny łownej – bażantów, kuropatw, zajęcy, itp. Ogień i wysoka temperatura uśmiercają małe ssaki, płazy, gady, owady i bezkręgowce żyjące w wierzchniej warstwie gleby: myszy, kuny, żaby, jaszczurki,biedronki, dżdżownice, pająkii wiele innych.

Dym stanowi ogromne zagrożenie dla osób, które przypadkowo znajdą się w jego zasięgu, w tym także dla osób wzniecających pożary traw, powodując ZACZADZENIE albo GROŹNE ZATRUCIA GAZAMI POŻAROWYMI. Stanowi także bardzo poważne zagrożenie dla kierowców, ograniczając widoczność na drogach. Dym dusi i zatruwa zwierzęta leśne, gospodarskie!

WYPALANIE TRAW I NIEUŻYTKÓW ZAGRAŻA POŻAREM LASU!

Z POWODU WYPALANIA TRAW CO ROKU GINĄ LUDZIE!

Ogień trawiący suche trawy, krzewy i inną roślinność bardzo szybko wymyka się spod kontroli. Wystarczy niewielki podmuch wiatru, aby nagle zmienił kierunek, albo zostały porwane i przeniesione w inne miejsce płonące pozostałości roślinne. Stanowi to bardzo duże zagrożenie dla lasów i obiektów zlokalizowanych w pobliżu wypalanego terenu. Dodatkowym zagrożeniem są konwekcyjne prądy wznoszące gorącego powietrza, które mogą nieoczekiwanie zmieniać kierunek wiatru nad płonącym obszarem.

Wypalanie traw i wierzchniej warstwy gleby jest zakazane wieloma przepisami. Odpowiednie zapisy zawierają między innymi:

• ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (t.j. Dz. U. z 2015 r. Poz. 1651), której art. 124 stanowi „Zakazuje się wypalania łąk pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów”; natomiast art. 131 p. 12 stanowi „Kto wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary, podlega karze aresztu albo grzywny.”;
• ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t.j. Dz. U. z 2015 r. Poz. 2100), której art. 30 ust. 3 stanowi w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności: a) rozniecania ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego; b) korzystania z otwartego płomienia; c) wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych;
• rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych
  i terenów (Dz.U. Nr 109, poz. 719.), którego § 4 ust. 1 p. 5 stanowi w obiektach oraz na terenach przyległych do nich jest zabronione wykonywanie następujących czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji – rozpalanie ognia, wysypywanie gorącego popiołu i żużla lub wypalanie wierzchniej warstwy gleby i traw, w miejscu umożliwiającym zapalenie się materiałów palnych albo sąsiednich obiektów.

Kodeks wykroczeń (t.j. Dz.U. z 2015 r. Poz. 1094) w art. 82 § 1 p. 1 stanowi Kto dokonuje czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji, polegających na niedozwolonym używaniu otwartego ognia, paleniu tytoniu i stosowaniu innych czynników mogących zainicjować zapłon materiałów palnych podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany.W myśl art. 24 § 1 Kodeksu wykroczeń grzywnę wymierza się w wysokości od 20 do 5000 zł.

Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r. Nr 88, poz. 553 ze zm.) art. 163 § 1 p. 1 stanowi, że karą pozbawienia wolności od roku do lat 10 sankcjonuje postępowanie każdego, kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru. Kolejna sankcja, wynikająca z art. 163 § 3 Kodeksu karnego, w przypadku gdy następstwem wyżej określonego czynu jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, to kara pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

Ponadto według stanowiska Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wypalanie traw, nie tylko szkodliwe środowiskowo, ale przede wszystkim surowo zakazane, oprócz kar nakładanych przez uprawnione organa i sądy, skutkuje także dotkliwymi karami finansowymi nakładanymi przez Agencję w postaci zmniejszenia do 3 do 20%, a w skrajnych przypadkach nawet odebrania, należnej wysokości wszystkich rodzajów dopłat bezpośrednich za dany rok.

Więcej informacji:

Strona internetowa Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej http://www.straz.gov.pl/

Strona internetowa Komendy Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Toruniu

http://www.kujawy.psp.gov.pl/

Opracował: st. kpt. Artur Kiestrzyn